شیرین و فرهاد

زمانی من جوانی شاد بودم،

سر به سر دنیا اگر غم بود من فریاد بودم،

هر چه دل می خواست در انجام آن آزاد بودم،

صید من بودند مهرویان و من صیاد بودم

بهر صدها دختر "شیرین" صفت

                                        "فرهاد" بودم